Wat een gezeik in dit land zeg. Altijd en overal. Of het nu om een onschuldig kiekje van Doutzen Kroes gaat, om een eenling die Fuck de Koning roept, een verongelijkte die Zwarte Piet wil afschaffen, of een paar protestnegers die zich omdraaien op 4 mei… ik krijg het elke keer op mijn beeldscherm te zien. Op tv, smartphone en laptop. Ik kan gewoon niet aan deze beeldschermvervuiling ontkomen. Het word je door de strot geduwd. Kranten, websites, televisie, radio…overal komt het terug en wordt het vaak keer op keer gekauwd, uitgespuugd, herhaald en geherkauwd.
Ik word doodmoe van de media die elke keer dit soort beroepszeikerds een podium geeft. Kap daar nu eens mee. Ik kan die snelgekwetste hoofden niet meer zien. Dat verongelijkte toontje, dat zelfmedelijden, dat vingertje, de complottheorieen, de absurde beschuldigingen, de zelfovertuiging, die gekrenkte hoofden met hun waanideeen.
Vroeger liep je met een boog om zo iemand heen en legde je je kinderen uit dat hij als kind te vaak uit zijn skelter was gelazerd. Of gaf je zo’n man een gulden, dan deed ie blij zijn mutsje af en fietste ie op zijn driewieler meteen naar de bakker voor een gevulde koek. Toen werd zo iemand nog gewoon bij zijn naam genoemd: dorpsgek.
Tegenwoordig nemen de media zo’n malloot serieus. Wordt zijn verhaal opgetekend en wordt meneer uitgenodigd door RTL Late Night of Pauw. Wordt meneer heel ernstig aangehoord en krijgt ie bijval van een slappe tafelgast met een hoog schuldgevoel, waardoor alle andere dorpsgekken in Nederland die zitten te kijken, denken: ‘hij heeft een punt! Een schande is het het!’ Waardoor er nog meer aandacht komt en veel aandacht trekt altijd fout volk aan. En daar zit altijd een advocaat tussen die de dorpsidioot wijs maakt dat ie een zaak heeft.
Ondertussen is de dorpsgek gesprek van de dag geworden. Vaak weken, zo niet maanden achter elkaar. Dan is zijn idote waanidee, zijn hersenspinsel door alle gekweekte ophef opgeblazen tot nationale discussie waarin vaak gesmeten wordt met de toverwoorden der snelgekwetsten: racisme, respect en discriminatie. Dat is namelijk de zwakke plek van de Nederlander: we laten ons heel snel een schuldgevoel aanpraten. Bovendien is iedereen doodsbang om in de racistische hoek gezet te worden, dus kruipen we massaal in de verdediging. En ieder jaar begint die ellende vaak opnieuw. Gaan we er weer over beginnen. Dat is namelijk het kenmerk van de dorpsgek: door blijven zeveren over hetzelfde.
Het wordt tijd dat hoofdredacteuren van kranten, websites en tv-programma’s een ruggegraat gaan kweken en ophouden om dit soort professionele klagers een podium te geven. En datzelfde geldt voor politici, wethouders, burgemeesters en officieren van justitie. Doe gewoon wat we vroeger altijd deden. Dat helpt het best en dan ben je er zo vanaf. Gewoon er een keer om lachen en doorlopen.
Update: Vaders beschuldigen Nederlandse Staat van dood Jihadstrijders
Update: Sylvana Simons roept Racisme en krijgt een podium
