Marcus Berg is de eerste voetballer die zich probeerde te verstoppen in het gras. Heeft u het ook gezien zaterdag? Even snel op de hurken. Zijn hand vegend langs de sprieten. Je zag hem vloeken: godverdomme, wie heeft dat zo kort gemaaid. Even daarvoor had de assistent-scheidsrechter hem gevonden achter de cornervlag. Ineengedoken. Met de handen voor zijn ogen. Zachtjes huilend.
Berg wil niet meer. Hij is op. Zijn hele houding straalt mistroostigheid uit. Doodsangst in de ogen als er weer een panklare pass van die verrekte Hongaar op hem afkomt. Je ziet hem zuchten en even snel naar de kant kijken. Naar de veilige dugout. Hoe graag had hij daar gezeten. Lekker geborgen tussen die grote Vukovic en Maza in. Maza met even de hand op zijn knie. Ter geruststelling. Stil maar jongen. Je bent nu veilig. Alles komt goed.
Berg kon bij HSV het net al niet vinden vorig jaar. Hij scoorde slechts 4 keer in 30 competitieduels in de Bundesliga. Miskoop van het jaar werd er al in Duitsland gezegd en geschreven. Geen wonder dat ze van hem af wilden. Maar niemand wilde de zwakke Zweed. Te duur (10 miljoen euro). Te hoog salaris (1,5 miljoen euro). HSV zat dan ook behoorlijk met hem in de maag. Berg heeft immers een contract tot 2014. En ineens was daar Fred Rutten. De man met het oneindige vertrouwen in hem. Rutten kreeg PSV (dat diep in de rode cijfers staat; dit jaar alleen al 17,5 miljoen euro verlies) zover Berg te huren en zijn mega-salaris te betalen. Bij HSV haalden ze opgelucht adem.
En PSV? Dat gooit een seizoen weg door een jammerlijk falende spits, die iedere keer weer met tegenzin door zijn coach het veld in wordt gestuurd. Wat is dat toch tussen Rutten en Berg? Waarom blijft Rutten hem opstellen? Lens en Dzsudzsák willen hem zelfs de bal al niet meer geven. Net zoals vroeger het dikke jongetje met het dichtgeplakte oog op het schoolplein de bal nooit kreeg. Hoe vrij hij ook stond. Dan maar liever zelf gaan en sterven in schoonheid dan afspelen op de prutsende vetlel. Ziet Rutten het niet? Als je Fred hoort praten, lispelt hij met heel veel ehs en kontdraaingen de zwaar gezochte voordelen van Berg op. Hij zou hard werken. De anderen beter laten spelen. Een nuttige invloed hebben op de teamprestatie. Maar over scoren hoor je hem niet, en dat is toch Bergs hoofdtaak. Scoren Fred, daar draait het om. Helemaal als je slechts 1 spits opstelt. Alle ballen op Berg. Kans op kans. Elke wedstrijd weer. Maar scoren doet ie niet.
Dat Fred niemand anders opstelt is merkwaardig. Zeefuik, Lens, Koevermans, Toivonen… Ja, zelfs Amrabat kon in de spits spelen. Ze hadden nu allemaal op 17,18 doelpunten gestaan. En PSV had 10 punten meer gehad. Maar Fred, doet het niet. Hij zweert bij Berg. Op het enge af. Als een verslaafde. Rutten zal en moet Berg aan het scoren krijgen. Al kost het Berg zijn carrière. PSV het kampioenschap. PSV de miljoenen van de Champions League. Ja, zelfs zijn eigen loopbaan. Want Fred gaat eruit bij PSV. Dat kan niet uitblijven. De man had al een half jaar geleden ontslagen moeten worden. PSV speelt zoals Rutten praat, Engelaar uit zijn ogen kijkt en Berg in het veld staat. Het lijkt wel of de hele ploeg ondertussen is aangetast door het Rutten-virus. Bang, inspiratieloos, mat, voorzichtig, voorspelbaar, fantasieloos, achteruitlopend… Geschuif tot in het oneindige. Op de eigen helft. Met aan het eind weer geen prijs. Weer een verloren seizoen. Weer geen miljoenen. Weer dieper in de schulden. Weer geen jeugdspeler doorgebroken. En weer geen Champions League. Want PSV wordt ook dit jaar weer derde. En terecht.
Bij Ajax en Feyenoord mag het dan crisis zij, PSV kan achteraan die rij aanschuiven. Het is een kwestie van geduld tot ook in Eindhoven de bom barst, want de brave Brabanders hebben er een zooitje van gemaakt de laatste jaren.