Jong Oranje faalde bijna schouderophalend

0

Jong Oranje werd uitgeschakeld in de halve finale van het Europees Kampioenschap. Cor Pot zei dat ie heeft gefaald. Mee eens. Jammer dat niemand van de spelersgroep dat ook zei. Ik vind dat een slecht teken. Helemaal als ik zie hoe Jong Oranje heeft gevoetbald, niet alleen tegen Italie, maar het hele toernooi. Het lijkt wel of deze groep geen zelfinzicht en zelfkritiek kent. Ze werden er namelijk niet beter op gedurende de voorbereiding en het toernooi. Eerder slechter.

Nederland oefende voor het EK tegen Australie en won die wedstrijd met 3-1, maar speelde alleen de eerste 30 minuten goed voetbal. Toen stond het al 3-0. Daarna gooide de spelers er met de pet naar, lieten alles lopen, hielden zich niet meer aan hun taken en begonnen voor zichzelf te voetballen. Australie kreeg daarna nog zeker 5 goede kansen, maar scoorde maar 1x. Over die dramatisch slechte laatste 60 minuten werd heel luchtig gedaan. Het was slechts een oefenpotje, daarmee werd elke kritiek de grond in geboord.

Vervolgens zag je het zelfde voetbal terug en dezelfde instelling terug op het EK tegen de Duitsers. Na de 2-0 voorsprong werd Oranje compleet weggespeeld door onze Oosterburen. De inzet, de taken, de durf… alles was weg. Dat de wedstrijd toch nog met 3-2 werd gewonnen, was puur geluk. Die wedstrijd had een eyeopener moeten zijn, maar ook toen was iedereen vooral blij met de winst en werd wederom alle kritiek weggewoven met: we moeten nu niet gaan zeuren en juist blij zijn dat we deze pot hebben gewonnen.

Tegen Rusland precies hetzelfde beeld. Na een 2-0 voorsprong zakte Jong Oranje compleet in elkaar. Dat het 5-1 werd, was zwaar vertekend. Grote vraag was: hoe lang kan dat nog goed gaan? Bij Jong Oranje heerste echter een hosanna-stemming, die blind was voor het eigen matige, zeer broze voetbal. Iedereen was blij met de kwalificatie voor de 2e ronde en de rest was bijzaak.

Het is onvoorstelbaar dat niemand deze jongens heeft kunnen wakker schudden. Schrikbarend dat zijzelf niet in de spiegel konden kijken en zeiden: Nee, dit was niet goed, dit moet echt beter. In plaats daarvan alleen maar tevreden, haast arrogante gezichten. En dat terwijl een debacle in de lucht hing. Het ging hier wel om een Jong Oranje dat voornamelijk bestond uit spelers die een basisiplek hebben bij Nederlandse topclubs. Spelers die bijna allemaal al in het grote Oranje hebben gespeeld en spelers waarvan er een hoop meegaan naar het WK in Brazilie en ook daar in de basis zullen staan. Denk maar aan de hele achterhoede plus Strootman.
Deze spelers MOESTEN het EK winnen. Elke andere prestatie zou een afgang zijn. Dit was de ultieme test op mentale weerbaarheid, omgaan met druk, laten zien hoe ver je bent, bewijzen dat je zo goed bent als jezelf denkt…

Maar wat al heel lang in de lucht hing gebeurde. Spanje voetbalde Nederland in de 3e poulewedstrijd op beschamende wijze van de mat, 0-3. Iets dat zelfs met de 2e keus van Jong Oranje nooit had mogen gebeuren, maar dat werd wel meteen aangevoerd als excuus. Weer een excuus, weer werd er verbloemd dat het helemaal niet zo goed zit met deze lichting. Zowel voetballend als mentaal. Vooral mentaal! De zelfoverschatting bij deze groep is immens.

Zonder ook maar enige lering te willen trekken uit de voorgaande wedstrijden hipte Jong Oranje als een dom konijn de zoeklichten van Italie in. Met Cor Pot tevreden op de bank. Ook nu dacht Pot nog steeds dat het wel vanzelf goed zou komen. Die instelling verklaart zijn loopbaan. Hij had deze groep keihard moeten aanpakken na Australie en zeker na Duitsland. Maar Pot deed niks, leunde achterover, gedroeg zich als de joviale opa en stond erbij en keer er naar.

Hij zag de namen van Oranje, vergeleek die met die van Italie en de clubs waar die jongens speelden en dat was voor Pot voldoende voorbereiding. Pot had beter moeten weten. Hij gaat weken met die jongens om. Moet toch ook zien dat het enorm schort aan de instelling.

Als ik naar die namen en clubs kijk denk ik: Hoe is het in godsnaam mogelijk dat je zo slecht en wisselvallig speelt! En hoe is het mogelijk dat je van dit Italie verliest. Wat een afgang. Het is nu wel heel duidelijk dat deze jongens, die zo door de mand vallen op een jeugd EK, niks op het WK van 2014 hebben te zoeken.

Lorenzo Insigne – Napoli
Fabio Borini – Liverpool -Bankzitter
Ciro Immobile – Genua
Marco Verratti – PSG
Fausto Rossi – Brescia Serie B
Alessandro Florenzi – Roma
Vasco Regini – Empoli Serie B
Matteo Bianchetti – Como Serie B Bankzitter
Luca Caldirola – Brescia Serie B
Giulio Donati – Grosseto Serie B
Francesco Bardi – Novara Serie B

Jeroen Zoet – RKC
Ricardo van Rijn – Ajax – A International
Bruno Martins Indi – Feyenoord – A International
Stefan de Vrij – Feyenoord – A International
Daley Blind – Ajax – A International
Adam Maher – AZ
Kevin Strootman – PSV – A International
Marco van Ginkel – Vitesse
Georginio Wijnaldum – PSV
Ola John – Benfica
Luuk de Jong – BMG

Update: Cruijff over Jong Oranje

Vorig artikelRembrandt Award terecht naar Thijs Romer
Volgend artikelMarcel Brands helpt selectie PSV weer om zeep

Reageer

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in