Ferme taal van PSV, maar het gepamper gaat gewoon door

0

Hoofd Jeugdopleiding Art Langeler is het terecht beu dat sommige jeugdspelers van PSV zich misdragen en een ronduit vervelende houding hebben. Hij schreef daar letterlijk over in zijn eigen column:  “Als je bij PSV speelt heb je rechten en plichten. Je mag in het perfecte leerklimaat op zoek naar je persoonlijke plafond, je moet alles geven en je houden aan de normen en waarden die we hanteren en uitdragen… wil je dit niet dan is er geen plek voor je bij onze mooie club, en gelukkig zitten we in de luxe omstandigheid dat er veel talenten zijn die trappelen om dit plekje in te nemen.” 

Duidelijke taal lijkt mij. Geen speld tussen te krijgen. Wie niet luisteren wil, moet maar voelen. Maar in de praktijk komt daar maar weinig van terecht. PSV gaat gewoon door met het gepamper, het de hand boven het hoofd houden en het creeeren van vangnetten. Drie voorbeelden:

Op school (oa het Joris-college en de internationale school) gooit een aantal jeugdspelers van PSV er qua gedrag en motivatie met de pet naar. En ondanks meerdere waarschuwingen zit hier nog steeds geen enkele verbetering in.  Als hun gedrag na een jaar en ondanks allerlei gesprekjes, mental coaching,  prestatiecoaching, studiebegeleiding, afspraken, maatschappelijke projecten en overlegvormen nog steeds niet verbeterd is, dan lijkt het mij wel klaar. Helemaal gezien Langelers laatste zin, maar nee, PSV gaat nu nog meer afspraken maken met de jongens, regelt nog meer hulp, gaat nog meer in overleg en de jongens mogen ondertussen gewoon blijven voetballen, mee naar toernooien en gewoon blijven uitkomen voor de jeugdelftallen van Oranje.

Thijs Slegers schreef in zijn blog dat jeugdspeler Andrija Lukovic zich had misdragen op het veld en daarvoor terecht de rode kaart kreeg. Ideaal moment om zo’n speler een duidelijk signaal te geven. PSV gaf ook een signaal af, maar wel een verkeerde. Lukovic mocht de week erop gewoon met de A-selectie meetrainen als beloning van zijn goede prestaties. 

Na het debacle met Bakkali die zijn contract maar niet wilde verlengen had PSV een duidelijk les geleerd. Het had de jonge Marokkaan veel te veel gepamperd en dat zou nooit meer gebeuren. Regels zijn regels en die gelden voor iedereen. Tot mijn grote verbazing maakte Art Langeler deze week bekend dat PSV de begeleidingsstaf gaat uitbreiden met een soort van vertrouwenspersoon die beter om kan gaan met buitenlandse spelers. En dan met name de Marokkaanse spelers. Langeler daarover: Het talent komt er bij deze jongens vaak niet uit. Het is een andere cultuur en daar moeten wij goed mee leren omgaan.

Lees ik dat nu goed? Daar moeten wij mee leren omgaan. Het zijn toch de regels van PSV en van school waar zij mee moeten omgaan? Niet andersom. Dat zijn toch hele gewone, normale standaardregels en omgangsvormen. Nu creeert Art Langeler de zoveelste uitzonderingspositie, het zoveelste vangnet en weer een extra buffer. Hoeveel begeleidingscoaches lopen er ondertussen rond op de Herdgang? PSV, Cocu en Langeler uiten in de media ferme taal, maar in de praktijk gaat het gepamper gewoon door.

Art, een schop onder de kont werkt bij dit soort gasten het beste en niet een middagje spelletjes spelen in een bejaardentehuis!

Vorig artikelPSV: een hele broze koploper
Volgend artikelGuus Hiddink is weer Guus uit 1996

Reageer

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in